चंपा तेरे गुण है तीन , रंग रूप और वास . अवगुण तुझमे एक हि ,भंवर ना आये पास .

 चंपा तेरे  गुण है तीन , रंग रूप और वास . अवगुण तुझमे एक हि ,भंवर ना आये पास . 

माझी आई ..

 माझी आई .. 

                             दि १४/११/२०२४ रोजी संध्याकाळी ८:४८ वा . माझी आई देवाघरी गेली.ह्याच दिवशी गेलेवर्षी बाबांसाठीचा चौदावा होता . आईची आठवण काही केल्या जात नाही . आईची जागा आयुष्यात खरंच कुणी घेऊ शकत नाही . आई गेली कि एक विचित्र पोकळी निर्माण होते . आपण आयुष्यभर तिचं पिल्लूच असतो .जगात जवळ जवळ सगळ्यांची आई सारखीच असते .निस्वार्थी ,कधीच स्वतःला मह्त्व न देणारी , आधी घरातल्या सगळ्यांचा विचार आणि मग स्वतःचा विचार करणारी . माझी आई तशीच होती प्रेमळ ,मायाळू ..माझ्यासाठी तरी फारच .नितळ कांती ,गोरीपान अशी माझी आई हसली की फार छान दिसत असे. माझे सगळे लाड आईने पुरवले . फार हट्टीपणा करू नये ,वेळ आहे तसे राहावे ,फार आरश्यात निरखू नये असं शिकवणारी माझी आई . स्वतः शांत,कधीही कुणाला दुखावले नाही , दुखावले असेल तरी नकळतच असावे . आम्हाला मात्र खंबीर ,स्वाभिमानी बनवले . दारामागून ऐकू नये, कुणाच्या पाठी कुणाबद्दल बोलू नये असं शिकवणारी माझी आई कधी कुणाच्या अध्यात मध्यात पडली नाही . कधी कुणाचे बोल अंगावर घेतले नाहीत कि कधी कुणाला काही बोललीहि नाही . 

                             आमचे अहोभाग्यच म्हणावे की ती इथं पुण्यात येऊन राहिली आणि आम्ही भावंडं आणि आई बाबांनी बराच काळ सोबत घालवला . पुण्यात आई छान रमत असे . आम्ही आईला सगळं सांगू शकू . तेवढं ती आमच्याशी मोकळेपणाने वागे. कुणाशी बोलावं ,किती बोलावं ह्याची खात्री आईबाबांना नक्कीच आमच्यावर होती म्हणून तेही आमच्या ऑफिस आणि कॉलेज च्या टुप्प्यात सहज मिसळत. खास करून आई. 

                             तिच्या माहेरची ती फार लाडकी . माहेरचं तिचं नाव  "अक्कू ". दोन्ही मामा ,आजी,मावशी ,राजू दादा (काका) दोन्ही मामी यांनी फार प्रेम आणि आधार दिला . तिलाही आणि आम्हालाही . आमच्या वेळेला नेहमी धावून आले सगळे . 

                            सासरची मंडळीही तशीच . काका,काकू आणि सगळी भावंडं बाबांच्या आणि आईच्या आजारपणाच्या काळात भक्कम आधार बनले .

 

                            रश्मी सारखी पाठीराखी बहीण नसती तर आम्ही इथपर्यंत येऊच शकलो नसतो हे वेगळे सांगायला नकोच . 

                            आई आणि बाबा नेहमी सोबत राहिले . त्यांनी एकमेकांची साथ कधी सोडली नाही . दोघांना एकमेकांची कंपनी आवडत असे . दोघं सोबतच फिरत असत. बाबांना सोडून आई क्वचितच कुठे राहिली . शेवटीही अगदी एकच वर्ष्याच्या अंतराने आईने बाबांना साथ केली. देव करो खरेच दोघांना सात जन्म एकमेकांची साथ लाभो आणि आमच्यासारख्या मुलांना ते आई बाबा म्हणून लाभो . 

आला दिवस आनंदात पुढे ढकलत जाऊ

 आला दिवस आनंदात पुढे ढकलत जाऊ 

आज काय केले ,उद्याचे काय प्लँनिंग ,

कशाला उगीच डोक्याला खुराक?

आजचा दिवस मस्त खाऊन पिऊन मजेत राहू ,

आला दिवस आनंदात पुढे ढकलत जाऊ

हा का असं बोलला ,ती का तशी वागली ,

जाऊद्याना हो ,मनावर नका  घेऊ 

आपण मात्र सगळ्यांशी सौजन्याने वागत राहू ,

आला दिवस आनंदात पुढे ढकलत जाऊ . 

असे केले असते तर बरे झाले असते ,

तसे केले असते तर चुकलेच असते ,

पण झाले गेले ,छानच झाले ,असे गाणे गात राहू . 

आला दिवस आनंदात पुढे ढकलत जाऊ. 

हे खाल्ल्याने फायदा  होईल ,

ते प्याल्याने नुकसान होईल,

पण नाहीच चाखले तर राहूनच जाईल ,

म्हणून हवे ते पण अप्रमादात चाखत राहू ,

आला दिवस आनंदात पुढे ढकलत जाऊ

काल संपला की त्याचा विचार नाही करायचा,

उद्या येतोय ,त्याला तरी का धरायचा. 

आजचा मात्र दिवस मस्त जगत जाऊ ,

आला दिवस आनंदात पुढे ढकलत जाऊ. 

मी असा न माझे असे सगळे ,

भ्रम तुझा वेड्या , कुणाचेच नाही वेगळे . 

ह्या ज्ञानाची उकल करून सज्ञानी होत राहू,

आला दिवस आनंदात पुढे ढकलत जाऊ 

करता करविता तोच ,

आज उद्या ठरवणाराही तोच ,

आपण फक्त निशचिन्त होऊन आपले कर्तव्य करत राहू,

आला दिवस आनंदात पुढे ढकलत जाऊ !!

म्हणी आणि शायरी

   चालना कुठं ,बडवली भटं !!

 चंपा तेरे  गुण है तीन , रंग रूप और वास . अवगुण तुझमे एक हि ,भंवर ना आये पास . 

पतञ्जलिं प्राञ्जलिरानतोऽस्मि ॥

 योगेन चित्तस्य पदेन वाचां ।

मलं शरीरस्य च वैद्यकेन ॥

योऽपाकरोत्तमं प्रवरं मुनीनां ।

पतञ्जलिं प्राञ्जलिरानतोऽस्मि ॥

अर्थ -

योगाने चित्ताचा , पदाने व्याकरणाचा,वाणीचा,भाषेचा व वैद्यक शास्त्राने शरीराचा मल (अशुद्धता ) ज्यांनी दूर केलेला आहे अश्या मुनीश्रेष्ठ पतंजलींना दोन्ही हात जोडून,नतमस्तक होऊन नमस्कार करत आहे 

-राजा भर्तृहरी 

Gratitude towards nature

 

Gratitude towards hands when you wake up.You do it right when you wake up in the bed itself.

Kara-Agre Vasate Lakssmiih Kara-Madhye Sarasvatii |
Kara-Muule Tu Govindah Prabhaate Kara-Darshanam ||

Meaning:
1: At the Top of the Palm dwell Devi Lakshmi, and at the Middle of the Palm dwell Devi Saraswati,
2: At the Bottom of the Palm dwell Sri Govinda; Therefore one should Look at one's Palms in the Early Morning and contemplate on Them.

 

Gratitude towards land.

Samudra-Vasane Devi Parvata-Stana-Mannddale |
Vissnnu-Patni Namas-Tubhyam Paada-Sparsham Kssamasva-Me ||

Meaning:
1: (Oh Mother Earth) O Devi, You Who have the Ocean as Your Garments, and Mountains as Your Bosom,
2: O Consort of Lord Vishnu, Salutations to You; Please Forgive my Touch of the Feet (on Earth, which is Your Holy Body)

 

Gratitude towards rivers while bathing

Gangge Ca Yamune Cai[a-E]va Godaavari Sarasvati |
Narmade Sindhu Kaaveri Jale-[A]smin Sannidhim Kuru ||

Meaning:
1: O Holy Rivers Ganga and Yamuna, and also Godavari and Saraswati,
2: O Holy Rivers Narmada, Sindhu and Kaveri; Please be Present in this Water (and make it Holy)

स्वातंत्र्यवीर सावरकर ...

 

स्वातंत्र्यवीर सावरकर ... 

आधी तर ना ते 'स्वतंत्रवीर सावरकर ' म्हणणं बंद करा हो .. 'स्वातंत्र्यवीर' म्हणा . दोन reviews देईन ..एक चित्रपट म्हणून आणि एक घटना म्हणून 

चित्रपट म्हणजे कलाकृती म्हणुन ठीक आहे ..अजून चांगला होऊ शकला असता.. पहिला भाग फार फास्ट वाटला ..ज्यांना तो इतिहास माहित आहे ..मदनलाल धिंग्रा ,खुदिराम बोस ,चापेकर बंधु वेगैरे त्यांना कळेल पण मुलांना हे सगळं माहित नाही सो त्यांच्यासाठी फास्ट आहे .. 

रणदीप हुड्डा चांगला ऍक्टर आहेच..वि दा  म्हणुन शोभुन दिसलाय अगदी.  त्याचं विशेष कौतुक ह्या विषयावर लेखन,दिग्दर्शन आणि निर्मिती केल्याबद्दल .. सेकंड हाफ  खिळवून ठेवणारा आहे आणि शेवट पण  छान.माहित नसलेला आणि माहित असावा असा.  

आता घटना म्हणुन अभिप्राय .घटना ,डायलॉग्ज ,सुसूत्रता छान दाखवली आहे . सावरकरांना शिक्षा झाली नसती तर? तर  त्यांचा स्वातंत्र्यसंग्रामाला खुपच चांगला हातभार लागला असता हे पटले.इतिहास काही वेगळा असता . ते लंडन ला गेले नसते आणि भारतातच राहिले असते तर बरे झाले असते असेही  वाटले एकवेळ . पण बाबारावांनी अभिनव भारत सांभाळले म्हणुन त्यांना सावरकरांच्या आधी काळ्यापाण्याची शिक्षा झालीच ना .म्हणजे ते प्रारब्धच होते . त्यांनी लंडन मध्ये शिक्षण पुर्ण करून कार्य करायला हवे होते का . कामाचे स्वरुप जरा वेगळे ठेवले असते तर..असे बरेच विचार मनात येऊन गेले . पण ते टिळक प्रेरित होते म्हणून काहीही झाले तर ते क्रांतिकारकच  राहिले असते . सावरकरांच्या बायकोचा संघर्ष फार उठुन दाखवण्यात आला नाही चित्रपटात . ते बऱ्याच पुस्तकांमधून छान मांडलेले आहे . 

पोलिटिकल प्रिजनर्सची शिक्षा माफ व्हावी ही विनंती रास्तच होती .त्याची कारणेही रास्त होती .बघा ना सावरकर कैदेत राहिल्यामुळे आपण त्यांच्या ज्ञानापासून दुरापास्तच राहिलो . त्या शब्दात ब्रिटिशांना पत्र लिहिणे हि काळाची गरज होती हे चित्रपटात पटावे असे सादर केले आहे . आपण एखाद्या घटनेचे नाटकी रूपांतरण पाहतो तेव्हा घटना व्यवस्थित कळते. हे ह्या चित्रपटानेही साध्य केले आहे . शिवाय कसला भपकेबाजपणा नाही कि मोठेपणा नाही . फक्त एक.  'ने मजसी ने' आणि त्यांच्या काही कविता जश्याच्या तश्या घातल्या असत्या तर ह्या मराठी मनाला काय छान वाटले असते अहाहा .. 

बघून या मग चित्रपट..कि नेटफ्लिक्स वर येण्याची वाट पाहताय?

पीठ मिरची !!

 पीठ मिरची !!

तिखट मिरची चे बारीक काप करून घ्या . एका काळ्या वाटीत नेहमीप्रमाणे फोडणी करून त्यात हे मिरचीचे काप टाका. आता ह्या तेलात बसेल एवढेच चणाडाळीचे पीठ पेरा .अगदी ४-५ थेंब पाणी घाला . वाफ येऊ द्या आणि पीठ मिरची तयार. आपण मिठभुरका करतो त्यातलाच हा प्रकार आहे.हि रेसिपी मी आईंकडून शिकले. 

टिफिन सांबार

 सांबार मधून भाज्या बाजूला काढणाऱ्या द्वाड मुलांसाठी झटपट होणारी फक्कड रेसिपी....

टिफिन सांबार 

सांबार मध्ये एरवी घालता त्या भाज्या म्हणजे बटाटे ,दुधी ,लाल भोपळा ,टोमॅटो ,वांगी ,शेवगा आणि हव्या त्या कुकर मध्ये थोडेसे पाणी घालून  शिजवून घ्या . डाळ घालावीच असे काही नाही . २ शिट्ट्या झाल्या आणि कुकर थंड झाला कि कुकर उघडुन त्यातले पाणी वेगळे करून ,भाज्या चांगल्या स्मॅश करून घ्या . एका कढईत नेहमीचीच फोडणी जसे तेल,मोहरी ,हिंग जिरे करून त्यात स्मॅश केलेल्या भाज्या घाला . हळद ,तिखट आणि सांबर मसाला घालुन भाजी छान परतून घ्या. आधी भाज्यामधून वेगळे केले होते ते पाणी ह्यात ऍड करा.वरून कोथिंबीर घालून छान  उकळी येऊ द्या आणि गरमागरम इडलीबरोबर मस्त सर्व करा. 

                                            

Tears

 When alone,

I shed some tears,

I know now,

I can't do more.

I think and,

I miss and,

I pity myself,

But then I,

Gather me

To play,

The game,

Called Everyday

I know,

You may,

Feel different,

Than me,

Oh you must,

M sure,

Then alone,

I shed,

Some tears,

Coz I know,

I can't do more.

Rutuchakra

         प्रत्येक ऋतूचं वेगळंच महत्त्व आहे . ऋतु सरत आला की हवाहवासा वाटतो . मला सरत आलेली थंडी आणि येऊ घातलेला उन्हाळा हा काळ नेहमीच आवडतो . हा काळ म्हणजे साधारण जानेवारी ते मार्च . काही वेगळाच उत्साह आहे ह्या काळात . थंडी नको नको होत असते आणि हळुहळु उन्हाळ्याची चाहूल लागत असते . म्हणजे सकाळी आणि रात्री थंडी आणि दुपारी उन्हाळ्याचं पण चटका न देणारं ऊन असतं .सूर्यास्त मस्त दिसायला लागतो . दिवस मोठा होत असतो . हा एवढा मोठा दिवस कसा कसा सत्कारणी लावायचा ह्याचं प्लँनिंग आपण करत असतो . ह्या दिवसात बरीच कामं होतात . माझी तरी . उन्हाळा सरत आल्यावरही पाहा पावसाची चाहूल लागते . मग पाऊस बास आता होतो आणि थंडी येते. आणि हे ऋतुचक्र असंच चालत राहतं . आपल्याला नव्या आशा देत. निसर्गालाही बदल हवा असतो . तसाच आपल्यालाही . जरा बदल केला की उत्साह वाढतो . बघुया मग जरा बदल करुन आपणही . इप्सित नक्कीच साध्य होणार .